Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ!

 

Η Εργατική Τάξη στην Κόλαση!

Μαχόμενη Εργατική Κίνηση

Σε λιγότερο από ένα χρόνο μετά τη ψήφιση του νομοθετικού εκτρώματος 5053/2023, υπό τον ήχο των τσιρίδων του «γραφικού» Γεωργιάδη, χωρίς ούτε καν ένα «απεργιακό νιαούρισμα» από την κυβερνητική ΓΣΕΕ, η οποία χουζουρεύει και χαϊδολογιέται εδώ και χρόνια στην αγκαλιά των αφεντικών της – εργοδοτών, ο εφιάλτης της εξαήμερης εργασίας παίρνει σάρκα και οστά.

Τη σκυτάλη αναλαμβάνει η Νίκη Κεραμέως, ο θηλυκός Χατζηδάκης της νεοδημοκρατικής dream-team του ακραίου νεοφιλελευθερισμού χωρίς αναισθητικό. Η Υπουργός που ανέλαβε και έφερε εις πέρας την κατεδάφιση του πανεπιστημιακού ασύλου, της ανεξαρτησίας του ακαδημαϊκού έργου, της «εκπόρνευσης» της εκπαίδευσης με τους νόμους της αγοράς, της λαθροχειρίας στο αδιάβλητο των εκλογών και υπεύθυνη πολλών ακόμα ακρο-κεντρώων «επιτευγμάτων».

Όλοι μιλούν για την επιστροφή στο μεσαίωνα που φέρνει η εφαρμογή από 1η Ιουλίου της εξαήμερης εργασίας με μονομερή μάλιστα άσκηση του δικαιώματος από την πλευρά του εργοδότη. Η είδηση κάνει το γύρο του κόσμου και συγκρίνεται με την αντίθετη διεθνή τάση σε πολλές οργανωμένες αγορές εργασίας για μείωση του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας, διατηρώντας αμείωτες τις αμοιβές. Παρόλα αυτά, όλοι γνωρίζουμε ότι το αντεργατικό εκτρωματικό θεσμικό δημιούργημα των Χατζηδάκη-Γεωργιάδη (ν.4808/2021 και ν.5053/2023) δεν αποτελεί παρά ευθυγράμμιση με τις αντιδραστικές κατευθυντήριες ΕΕ, ΟΟΣΑ, οι οποίες απλώς βρίσκουν στην τριτοκοσμική εγχώρια μπανανία ιδανικό έδαφος πειραματικής ευδοκίμησης. Φυσικά, οι εν λόγω νεοφιλελεύθεροι αστέρες κάνουν ό,τι μπορούν για να μην απωλέσουν τον τίτλο του πρωταθλητή στον κυνισμό, στο θράσος και στην ασυδοσία. Τους ξέρουμε από παλιά.

Ξέρουμε από παλιά και αυτούς και όλο το συρφετό της κυβέρνησης Μητσοτάκη, οι οποίοι είναι ορκισμένοι δήμιοι των εργατικών δικαιωμάτων και δεν κρύβονται για την ηδονή τους να συνθλίβουν ό,τι συνιστά ρυθμισμένη και προστατευμένη εργασία, υπέρ των μοναδικών αφεντικών που αναγνωρίζουν και υπηρετούν. Το εργοδοτικό κεφάλαιο!

Το ερώτημα που ζητά απάντηση είναι ποιο εργατικό κίνημα και με ποιους όρους θα αντιπαλέψει, θα αναχαιτίσει και κυρίως θα νικήσει τη λυκοσυμμαχία κράτους-κυβέρνησης-κεφαλαίου. Η απάντηση βρίσκεται πάνω-κάτω στο στόμα όλης της εργατικής και συνδικαλιστικής πρωτοπορίας. Ανεξάρτητος εργατικός αγώνας, χειραφέτηση της εργατικής τάξης, ρήξη με το δόγμα της ανύπαρκτης εναλλακτικής, ταξική σύγκρουση. Το θέμα όμως είναι εκτός από το στόμα, να περάσει και στην καρδιά της. Να συνεπάρει στο όραμα της νίκης και να οπλίσει με αποφασιστικότητα πρώτα απ’ όλα τον εαυτό της και μόνο έτσι την εργατική τάξη κατόπιν. Την τάξη η οποία πολλές φορές απέδειξε ότι ξεπερνά τις ηγεσίες της σε πάθος, θάρρος, δύναμη. Προδίδεται όμως τόσο συχνά και οδηγεί σε απογοήτευση, αποσυσπείρωση και αποστράτευση, ανοίγοντας το δρόμο στην επέλαση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Αγώνας Διαρκείας – Εμπρός για τη Γενική Πολιτική Απεργία – Κάτω όλοι οι αντεργατικοί νόμοι – Κάτω η μισεργατική κυβέρνηση Μητσοτάκη – Αγώνας στα χέρια των εργατών – Τέρμα τα παζάρια των γραφειοκρατών