Ο νόμος Γεωργιάδη δεν θα περάσει – Κάτω ο νόμος Χατζηδάκη – Κανένας εργαζόμενος, δούλος των αφεντικών – Κάτω η κυβέρνηση του θανάτου!

ΜΑΧΟΜΕΝΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

Ο ακροδεξιός Υπουργός Εργασίας Γεωργιάδης, με το γνωστό, θρασύ τρόπο του να κάνει το άσπρο μαύρο, ετοιμάζεται να νομοθετήσει με τις πλάτες της ισχυρής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας του κόμματός του -με πολύ τουπέ εκ πρώτης όψεως- ένα εκτρωματικό αντεργατικό κατασκεύασμα, συνέχεια του νόμου του προκατόχου του Χατζηδάκη, άλλου “αστέρα” της νεοφιλελεύθερης νεοδημοκρατικής λαίλαπας. Το νομοσχέδιο τιτλοφορείται με ένα από τους συνηθισμένους, γκαιμπελίστικης έμπνευσης ευφημισμούς του συστήματος, ως “ενίσχυση της εργασίας”, με την επίσης συνηθισμένη επίκληση ανάγκης άλλης μίας ενσωμάτωσης ευρωπαϊκής οδηγίας (του πραγματικού πολιτικού αφεντικού στη χώρα). Ο πραγματικός τίτλος βέβαια του νομοθετήματος δεν θα έπρεπε να είναι τίποτα άλλο, παρά νόμος για την ενίσχυση της εργοδοτικής ασυδοσίας. Δεν είναι δύσκολο εξάλλου στον ανεκδιήγητο υπουργό να το δηλώσει ότι είναι υπουργός των εργοδοτών, των κεφαλαιοκρατών, των επενδυτών όπως προτιμά να τους λέει, για να είναι πιο κυριλέ. Αυτών που βαστάνε τα φράγκα δηλαδή και σε όποιον αρέσει, όπως με τη γνωστή λογοδιάρροια του φλυαρεί στα πετσωμένα ΜΜΕ που τον προσκαλούν μονάχο του, για να απαντήσει σε δήθεν δημόσιο διάλογο…

Ο πρόθυμος δήμιος της εργατικής τάξης Γεωργιάδης, για χάρη των επενδυτών του, με το νόμο του, “απελευθερώνει” τους εργαζόμενους, όπως οι ιδεολογικοί του μέντορες ναζί:

Νομιμοποιώντας τις συμβάσεις εργασίας μηδενικού χρόνου

Νομιμοποιώντας την 13ωρη ημερήσια εργασία

Νομιμοποιώντας τη δυνατότητα του εργοδότη να αποφεύγει οποιοδήποτε έλεγχο από το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας σε σχέση με την υπερωριακή εργασία

Νομιμοποιώντας τη δυνατότητα του εργοδότη να απολύει πανεύκολα χωρίς αποζημίωση

Νομιμοποιώντας την απεργοσπασία και την εξόντωση της συνδικαλιστικής δράσης με την ποινικοποίηση της απεργιακής περιφρούρησης.

Η πανεργατική απεργία της Πέμπτης 21 Σεπτέμβρη που κηρύχθηκε από την ΑΔΕΔΥ, το Εργατικό Κέντρο Πειραιά, το Εργατικό Κέντρο Αθήνας, από δεκάδες ακόμα εργατικά κέντρα και πρωτοβάθμια σωματεία έχει καθίσει στο στομάχι του Γεωργιάδη και της μισεργατικής κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, οι οποίοι παθαίνουν αναφυλαξία και στο άκουσμα μόνο της λέξης “απεργία”. Παρά την ισχυρή αντίσταση που πρόβαλαν οι κυβερνητικές-εργοδοτικές παρατάξεις και ηγεσίες μέσα στις συνδικαλιστικές οργανώσεις, η πίεση των ταξικών δυνάμεων, δεν άφησε περιθώρια να αποσοβηθεί η κήρυξη της πανεργατικής απεργίας, την οποία τα κυβερνητικά-εργοδοτικά τσιράκια ήθελαν να αποφύγουν σαν ο διάβολος το λιβάνι. Όσο πιο πολύ τσιρίζει ο Γεωργιάδης κατά της απεργίας και της συνδικαλιστικής δράσης, τόσο πιο πολύ γίνεται αισθητός ο ανομολόγητος φόβος τους.

Αλήθεια, τι φοβάται η κυβέρνηση; Γιατί έσυρε τα ενεργούμενα της στη ΓΣΕΕ στο δημόσιο εξευτελισμό να μην κηρύξουν ακόμα και αυτή τη συνηθισμένη 24ωρη απεργιακή τουφεκιά για την ψήφιση του νόμου, μένοντας πίσω από την ΑΔΕΔΥ, τα εργατικά κέντρα, τις ομοσπονδίες, τα πρωτοβάθμια σωματεία; Πόσο αναγκαίο ήταν να “εκτεθεί σε δημόσια θέα, ο ευνουχισμός των Παναγόπουλου, Φωτόπουλου και των λακέδων τους”, στους οποίους οι κυβερνητικοί εντολείς τους, δεν επέτρεψαν να κηρύξουν ούτε μία από τις αγαπημένες τους διακηρυκτικές απεργίες, κατά του νομοθετικού εξαμβλώματος Γεωργιάδη;

Το κουφάρι με το όνομα ΓΣΕΕ είναι αδύνατο να μην ξεπεραστεί από την ιστορική ανάγκη της εργατικής τάξης να προχωρήσει για να επιτελέσει το ρόλο της. Οι αντιστάσεις που βρίσκει η εργατική πρωτοπορία σε αυτή τη διαδρομή είναι τεράστιες και τεκτονικής κλίμακας, σε μία εποχή όπως αυτή που διανύουμε, κατά την οποία ο γερασμένος και παρακμασμένος καπιταλισμός πλησιάζει όλο και πιο γρήγορα προς την ολοκληρωτική του κατάρρευση. Τα καθήκοντα της εργατικής πρωτοπορίας μέσα στις συνθήκες αυτές για την ανατροπή του εκμεταλλευτικού συστήματος είναι επιτακτικά, καθώς μόνο με την εξουσία στα χέρια των εργατών, είναι δυνατή η αποσόβηση της κοινωνικής καταστροφής και βιολογικής ακόμα εξάλειψης της ανθρωπότητας.

Ο φαφλατάς Υπουργός Εργασίας δεν δυσκολεύτηκε να παραδεχτεί ότι τους ζώσανε τα φίδια με την ηρωική απεργία της ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑΣ. Αυτός είναι ο λόγος που έσπευσαν να δείξουν πόσο πιστά σκυλιά είναι στα αφεντικά τους, ποινικοποιώντας την περιφρούρηση των απεργιακών αγώνων. Την ίδια στιγμή, η Νέα Δημοκρατία στην καινούργια κυβερνητική θητεία της, παρά την κοινοβουλευτική της υπεροπλία, δεν διαθέτει την ανοχή της νέας κυβέρνησης. Είναι ήδη, ανησυχητικά εκτεθειμένη στην κοινή γνώμη από τις ολέθριες και θανάσιμες αβελτηρίες της στις συγκλονιστικές καταστροφές των πυρκαγιών του Έβρου, των πλημμυρών στη Θεσσαλία. Δεν έχουν περάσει παρά λίγοι μήνες από την μεγαλειώδη απεργία της 8 Μάρτη -ερήμην της ξοφλημένης ΓΣΕΕ θυμίζουμε- όταν εκατομμύρια λαός ξεχύθηκε στους δρόμους για να διαδηλώσει κατά του εγκλήματος των Τεμπών. Είναι ολοφάνερο ότι η κυβέρνηση που κορδώνεται στα κανάλια, δεν αισθάνεται και τόσο ασφαλής όσο παρασταίνει. Η Μενδώνη εκνευρίζεται από την τεράστια απήχηση της εκδήλωσης στον κήπο του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, για την εκατόμβη των πνιγμένων μεταναστών στην Πύλο. Ο Γεωργιάδης τσιρίζει στα κανάλια αναλαμβάνοντας προσωπικά την αντιπροπαγάνδα κατά της απεργίας της Πέμπτης 21 Σεπτέμβρη, κάτι που δεν έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε από τους υπουργούς σε ανάλογες περιπτώσεις.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΦΟΒΑΤΑΙ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ ΣΤΙΣ 21 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ, Ο,ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΣΤΙΣ 8 ΜΑΡΤΗ, χωρίς να μπορεί να προεξοφλήσει την εκτόνωση της λαϊκής οργής, που είναι λογικά πιθανότατο να εμφανιστεί. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν αισθάνεται και τόσο ασφαλής στις καρέκλες της. Ταυτόχρονα, είναι αδιάκοπα υποχρεωμένη να δουλεύει για τα αφεντικά της, τα οποία με τη σειρά τους, έχουν αδιάκοπη ανάγκη να ρουφάνε το αίμα των εργατών, όπως έχουν ανάγκη να προστατεύονται από την ταξική αντεπίθεση, που είναι επίσης αναμενόμενο ότι θα προκαλέσει η ένταση της εκμετάλλευσης. Το νομοσχέδιο Γεωργιάδη βρίσκεται προ των πυλών για να απαντήσει σε αυτές τις ανάγκες του κεφαλαίου.

Καλούμε κάθε εργαζόμενο ή άνεργο, την Πέμπτη 21 Σεπτέμβρη να συμμετέχει μαζικά στις εργατικές απεργιακές συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα. Η απεργία της 21 Σεπτέμβρη πρέπει να αποκτήσει πολιτική αντικυβερνητική αντικαπιταλιστική διάσταση, γιατί αυτό ακριβώς είναι το πραγματικό της περιεχόμενο. Γιατί αυτό ακριβώς φοβάται η Κυβέρνηση των εγκληματικών παραλείψεων, της αδιαφανούς μιζαδόρικης διαχείρισης, της εγκατάλειψης του λαού στο θανατερό δόγμα της ατομικής ευθύνης.

Με σύνθημα Κάτω η Κυβέρνηση του θανάτου, να ανοίξουμε το δρόμο για την εργατική εξουσία και το σοσιαλισμό – Όχι στη δουλοποίηση των εργαζόμενων – Το δικαίωμα στην εργασία σημαίνει δικαίωμα στην απεργία – Χωρίς απεργία δεν υπάρχει εργασία – Κανένας νόμος για τα αφεντικά δεν θα ψηφιστεί – Κάτω ο νόμος Χατζηδάκη, καλούμε την Πέμπτη 21 Σεπτέμβρη, στην απεργιακή συγκέντρωση των πρωτοβάθμιων σωματείων του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στα Προπύλαια, 11:00 π.μ.

 

ΜΑΧΟΜΕΝΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ  ΚΙΝΗΣΗ  τομέας Υγείας

Το Δικαίωμα στην Υγεία-

Δικαίωμα  στη Ζωή

Το δικαίωμα στην υγεία  είναι δικαίωμα στη ζωή και αυτό συνδέεται με τη στέγη, την τροφή και τις εργασιακές σχέσεις.

Στις μέρες μας η κατάσταση στην υγεία  θυμίζει σκηνές από την ταινία SICKO του Μάικλ Μούρ. Άραγε πόσο κοστολογείται η αξία της ανθρώπινης ζωής στον καπιταλισμό;

Αρκεί να αναφέρουμε ότι η φτωχή Ελλάδα με το ⅓ του πληθυσμού της να βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας, είναι πρώτη από όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ σε ιδιωτικές δαπάνες για φάρμακα και τέλος είναι πρώτη σε καταστροφικές δαπάνες για την υγεία, δηλαδή έχει το μεγαλύτερο ποσοστό οικονομικής καταστροφής και περιθωριοποίησης ατόμων και οικογενειών λόγω σοβαρής ή χρόνιας νόσου, για την οποία πρέπει να δαπανήσουν ίδιους πόρους.

Ήδη ο νέος Υπουργός Υγείας Χρυσοχοΐδης άρχισε τις δηλώσεις για την εφαρμογή των στόχων του προκατόχου του Πλεύρη.

●       Συμπράξεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα υγείας

●       ενοικιάσεις ιδιωτικών ασθενοφόρων στα δημόσια νοσοκομεία με οδηγούς από στρατό και πυροσβεστική

●       μικροβιολογικά και άλλα εργαστήρια   δημόσιων νοσοκομείων σε ιδιώτες, νέοι διοικητές νοσοκομείων με soft skills ( δεξιότητες στη διαχείριση ανθρώπινου δυναμικού τους) για να διαχειρίζονται ομαλά τις κινητοποιήσεις

●       κινητικότητα και αξιολόγηση προσωπικού και 700 εκατ. ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης σε νέους διαγωνισμούς ιδιωτών για λίφτινγκ των κτιριακών υποδομών νοσοκομείων και κέντρων υγείας πριν την συγχώνευση και κλείσιμο πολλών από αυτά κ.α.

Η σκόπιμη, χρόνια υποχρηματοδότηση του ΕΣΥ έχει οδηγήσει στην απουσία σύγχρονου, παγίου εξοπλισμού και σε τραγικές ελλείψεις προσωπικού. Ήδη η Παιδοψυχιατρική κλινική  Ηρακλείου Κρήτης ανέστειλε τη λειτουργία της (4 Ιουλίου 23) λόγω έλλειψης προσωπικού και πολλοί  αγροτικοί γιατροί παραιτούνται καθώς αναγκάζονται να λειτουργούν  μόνοι τους τα Κέντρα Υγείας και να εφημερεύουν στα κοντινά νοσοκομεία, δηλαδή γιατροί-λάστιχο και εξοντωμένοι.

Στους απομείναντες υγειονομικούς, υπάρχει πληθώρα παραιτήσεων και συνταξιοδοτήσεων, είναι εξουθενωμένοι και σκόπιμα δεν πραγματοποιούνται μόνιμες προσλήψεις προσωπικού για να απαξιωθεί εντελώς το δημόσιο σύστημα υγείας. Αντίθετα γίνονται μόνο προσλήψεις συμβασιούχων με διαφορετικές , ελαστικές και επισφαλείς σχέσεις εργασίας, κυρίως μέσω προγραμμάτων ΕΣΠΑ ή και εργολαβικών εργαζόμενων  με αποτέλεσμα τη διάσπαση μεταξύ του προσωπικού και τη δημιουργία ανθρωποφαγικού κλίματος. Υπάρχουν συγκρούσεις σε διάφορα επίπεδα, σύγχυση ρόλων  και καθηκόντων τόσο στους εργαζόμενους , όσο και στους ασθενείς. Το δε mobbing (εργασιακός εκφοβισμός), οι τιμωρητικές μετακινήσεις για όποιον αντιστέκεται και η τακτοποίηση των "αριστων γαλάζιων και δικώ μας παιδιών" καλά κρατούν.

Η πολιτική όποιος έχει χρήματα έχει δικαίωμα και  στην  υγεία,  φάνηκε στην εποχή του covid που η ιδιωτική περίθαλψη ήταν μονόδρομος- για όσους είχαν την δυνατότητα –καθώς τα δημόσια νοσοκομεία εξυπηρετούσαν ως επί το πλείστον μόνο COVID περιστατικά.

 Πολλές εταιρείες στο πνεύμα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών  ασφαλίζουν μαζικά το προσωπικό τους σε ιδιωτικές ασφάλειες υγείας. Η σύστηματικη υποβάθμιση της ποιότητας της δημόσιας δωρεάν υγείας από τις προηγούμενες αστικές κυβερνήσεις έστρωσε το δρόμο προς την ιδιωτικοποίηση νοσοκομείων, υπηρεσιών ακόμα κ ασφαλιστικών φορέων. Οι τελευταίες όμως αντιμετωπίζουν την Υγεία ως επενδυτικό προϊόν, αγνοώντας τον άνθρωπο και τις ανάγκες του. Τους απαντάμε με το σύνθημα :

«Εσείς μιλάτε για κέρδη και ζημιές και εμείς μιλάμε για ανθρώπινες ζωές». Οι  μηχανισμοί της ελεύθερης αγοράς είναι ασύμβατοι με την ζωή των ανθρώπων. Ο ασθενής δεν είναι απλά καταναλωτής ή χρήστης των υπηρεσιών υγείας. Ούτε ο λειτουργός της υγείας είναι παραγωγικός κρίκος στην αλυσίδα του ιατρο-βιομηχανικού συμπλέγματος. Ο ασθενής είναι μια βιο-ψυχο-κοινωνική ολότητα και ο γιατρός, όπως κάθε λειτουργός υγείας, οφείλει να αντιμετωπίζει- στα πλαίσια της πολυκλαδικης, θεραπευτικής ομάδας- αυτή την ολότητα όχι ως ένα σύνολο συμπτωμάτων αλλά πρώτα από όλα ως ένα κοινωνικό υποκείμενο που έχει την προσωπικότητα του, την ιστορία του, το περιβάλλον του (οικογενειακό και άλλο), τον προσωπικό πόνο του. Αυτή είναι η βάση κάθε ιατρικής πράξης που πρέπει να θεμελιώνεται στη θεραπευτική σχέση, μια βαθειά ανθρώπινη σχέση. Και το κόστος αυτής της ιατρικής πράξης οφείλει να επωμισθεί το κράτος και όχι οι έμποροι της υγείας. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις χώρες με ιδιωτικό σύστημα Υγείας - όπως οι ΗΠΑ- η κατάσταση των κατοίκων της χώρας έχει τόσο υποβαθμιστεί που έχει μειωθεί το προσδόκιμο επιβίωσης όλων.

Ευτυχώς απέναντι σε αυτόν τον οδοστρωτήρα,  την καταστροφή του Εθνικού Συστήματος Υγείας και την θανατοπολιτική της κυβέρνησης υπάρχουν εστίες αντίστασης στις γειτονιές όπως κοινωνικά ιατρεία, κινητοποιήσεις κατοίκων για επαναλειτουργία Κέντρων Υγείας (όπως στα Πετράλωνα, Ίλιον) κ.α.

Η υπεράσπιση του δικαιώματος στη δημόσια υγεία σημαίνει προσφορά, εν συναίσθηση, Δωρεάν Δημόσια και Καθολική και Υψηλής Ποιότητας Υγείας, Ισοτιμία στο πολύτιμο αγαθό της Υγείας για όλους. Απαιτείται ολιστική προσέγγιση των ζητημάτων της  υγείας από τους υγειονομικούς με καταλυτικό ρόλο τη θεραπευτική σχέση.

 Η κρίση της υγείας συνδέεται με την κρίση σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο και την εφαρμογή νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Είναι φανερό ότι μόνο με την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος μπορεί να υπάρξει ένα Δημόσιο Δωρεάν σύστημα Υγείας για όλους (ντόπιους και ξένους). Μόνον έτσι μπορεί να υπάρχει μια φροντίδα υγείας, επαρκής και αποτελεσματική που να μην προσβάλλει την αξιοπρέπεια των ασθενών. Χαρακτηριστική είναι η δυστοπικη κατάσταση που βιώνουν σήμερα οι ασθενείς στα νοσοκομεία δημόσια και ιδιωτικά, στα κέντρα υγείας και τις άλλες δομές υγείας, που προσβάλει την αξιοπρέπεια τους και παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων.

 

Για αυτούς τους λόγους απαιτούμε:

●       Κατάργηση των ιδιωτικών Νοσοκομείων, κέντρων υγείας, ιδιωτικών σχολών υγείας και λοιπών υγειονομικού ενδιαφέροντος δραστηριοτήτων (ΜΚΟ) και ενσωμάτωση τους στο ΕΣΥ. .Κάτω από εργατικό έλεγχο, χωρίς αποζημίωση στους ιδιώτες - ιδιοκτήτες. Ένταξη όλων των εργαζομένων, ανεξαρτήτως  φύλου ηλικίας και ειδικότητας στο δημόσιο σύστημα υγείας με μόνιμες σχέσεις εργασίας.

●       Μαζικές προσλήψεις  προσωπικού για την πλήρη κάλυψη όλων των αναγκών, ανδρών και γυναικών ντόπιων και μεταναστών. Δηλαδή προσωπικό που ήδη εργάζεται στον χώρο της υγείας ή θα ήθελε να εργαστεί στο δημόσιο σύστημα υγείας.

 

●       Οι αποδοχές των εργαζομένων ανδρών και γυναικών, ντόπιων και μεταναστών, να υπερβαίνουν στο 100% τις υπάρχουσες και μελλοντικές πληθωριστικές τάσεις.

 

●       Μισθοί που θα καλύπτουν το κόστος διαβίωσης σε όλους τους εργαζόμενους και συνταξιούχους με επιστροφή όλων των περικοπών σε μισθούς, συντάξεις, δώρα και επιδόματα με αναδρομική ισχύ, από το 2012 έως σήμερα.

●       Κίνητρα σε όλους τους εργαζόμενους ντόπιους και μετανάστες, άνδρες και γυναίκες να εργάζονται σε ένα επαγγελματικό περιβάλλον που θα ενδιαφέρεται πραγματικά για τον εργαζόμενο και τους χρήστες των υπηρεσιών υγείας, με παράλληλη ποιοτική αναβάθμιση, σύγχρονων κτηριακών και υλικοτεχνικών υποδομών.

●       Μείωση του κόστους και κατάργηση όλων των φόρων που επιβαρύνουν τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και όσους εργάζονται στον χώρο της υγείας, σε καύσιμα, ενέργεια, μεταφορές, μετακινήσεις, είδη πρώτης ανάγκης κ.α. Παράλληλα εξασφάλιση στέγης και διατροφής ιδιαίτερα στις τουριστικές περιοχές.

 

●       Υγειονομικό πλαίσιο καθολικής αποκατάστασης, δίχως προϋποθέσεις, όλων των αποκλεισμένων από την δημόσια υγεία, ντόπιων μεταναστών, και των οικογενειών τους, με μηδενικό κόστος συμμετοχής για όλες τις υπηρεσίες υγείας.

 

●       Εθνικοποίηση του τομέα του φαρμάκου  (έρευνα, παραγωγή, διανομή φαρμάκου) με εργατικό έλεγχο και εντός του ΕΣΥ.

 

●       Μηδενική  συμμετοχή στα φάρμακα χωρίς διακρίσεις.

 

●       Πλαίσιο κοινωνικής ένταξης, αποκατάστασης και κοινωνικών παροχών, χωρίς προϋποθέσεις για όλους τους εξαρτημένους, απεξαρτημένους, αποφυλακισμένους και νοσηλευόμενους σε ψυχιατρικά τμήματα και τις οικογένειές τους.

 

●       Δωρεάν Προγράμματα  πρόληψης της χρήσης ουσιών –εξάρτησης σε όλη την χώρα στην βάση ενός Κεντρικού Σχεδιασμού.

●       Δημόσια και δωρεάν στεγνά προγράμματα απεξάρτησης σε όλη την Ελλάδα.

●       Δημόσια και δωρεάν προγράμματα επαγγελματικής ένταξης και εκπαίδευσης πού να πληρούν όλες τις απαιτούμενες προϋποθέσεις για ασφαλή και σταθερή επαγγελματική αποκατάσταση, σε εποπτευόμενους δημόσιους και δωρεάν συνεργαζόμενους φορείς των προγραμμάτων απεξάρτησης. Να δημιουργηθούν όπου δεν υπάρχουν. Να αναβαθμιστούν όπου υπάρχουν.

●       Να υπάρξουν άμεσα όλες οι προϋποθέσεις για τη στέγη, διαμονή και κάλυψη των αναγκών των θεραπευομένων. Δημιουργία αξιοπρεπών διαμερισμάτων και ξενώνων, όπου υπάρχουν, όπου δεν υπάρχουν να ανεγερθούν, για την ασφαλή διαμονή και κοινωνική επανένταξη όλων των θεραπευόμενων και απεξαρτημένων καθώς και των οικογενειών τους.

 

●       Δωρεάν ασθενοφόρα και οχήματα με εκπαιδευμένο προσωπικό για τις υγειονομικές ανάγκες.

 

●       Δημιουργία των όρων διαρκούς δωρεάν  εκπαίδευσης και επιμόρφωσης των Υγειονομικών.

 

●       Δημιουργία ενός ολοκληρωμένου συστήματος πρωτοβάθμιας φροντίδας Υγείας σε όλη την χώρα στα πλαίσια του ΕΣΥ.

Στα πλαίσια της Μαχόμενης Εργατικής Κίνησης Υγείας βρισκόμαστε σε αναμέτρηση με το σύστημα της διάλυσης, της διαφθοράς και της ιδιωτικοποίησης της Υγείας, που καταδικάζει την πλειοψηφία του πληθυσμού στην καταστροφή και το θάνατο.

Είμαστε αντίθετοι σε κάθε πολιτική που επιχειρεί να διαχειριστεί τη μιζέρια σε όλα τα επίπεδα και με κάθε τρόπο.

Παλεύουμε για την αποκατάσταση της αξιοπρέπειας τόσο των υγειονομικών όσο και των ασθενών. Το δικαίωμα κάθε ανθρώπου στην αξιοπρέπεια δεν είναι διαπραγματεύσιμο.

Παλεύουμε για την ανάπτυξη μορφών συλλογικότητας, αυτο-οργάνωσης και αγώνα ενάντια στην βιοπολιτική της εξουσίας.

Η ανατρεπτική μας πράξη θα συσπειρώσει συνδέοντας τα επιμέρους καθημερινά προβλήματα με τις γενικότερες μεταβατικές διεκδικήσεις. Γιατί η ίδια οικονομική και κοινωνική κρίση, με τον χαρακτήρα και τις διαστάσεις που έχει σήμερα δημιουργεί και τους όρους της λύσης της.

Με την συλλογική δράση μας στο χώρο της Υγείας και ευρύτερα, μέσα στην κοινότητα, μαζί με τους αποκλεισμένους, αναπτύσσουμε δεσμούς, ενδυναμώνουμε την απόφαση της ανατροπής από τα κάτω του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος, ανοίγουμε δρόμους συλλογικού αγώνα και αυτο-οργάνωσης και οραματιζόμαστε:

 

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΥΓΕΙΑ

Δημόσια, Δωρεάν , Καθολική και Υψηλού Επιπέδου για όλους χωρίς διακρίσεις, ένα σύστημα Υγείας δημόσιο, αυτο- διαχειριζόμενο σε συλλογική βάση, ανοιχτό σε όλους, ικανό να παρέχει δωρεάν και υψηλού επιπέδου περίθαλψη, πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια. Μια φροντίδα Υγείας που να ανταποκρίνεται στις σημερινές ανάγκες και απαιτήσεις.

 

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Απαλλαγμένη από τα δεσμά της καπιταλιστικής σκλαβιάς, μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, χωρίς καταπίεση, χωρίς ταπείνωση ανθρώπου από άνθρωπο, μια κοινωνία καθολικής ανθρώπινης χειραφέτησης και ελεύθερης δημιουργίας.

mahomeniergatikikinisi@gmail.com

https://www.facebook.com/profile.php?id=100089900468356

ΜΑΧΟΜΕΝΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

 

                                                                                                                     Ιούλιος 2023